Αν και ορισμένες ακραίες πολιτικές αμβλύνθηκαν μέσω διαπραγματεύσεων, οι επιπτώσεις στη διεθνή σταθερότητα παραμένουν σημαντικές. Την ίδια ώρα αρκετές ανεπτυγμένες οικονομίες προχώρησαν σε περικοπές αναπτυξιακής βοήθειας και αυστηροποίησαν τους περιορισμούς μετανάστευσης.
Ορισμένες κυβερνήσεις υιοθέτησαν επεκτατικές δημοσιονομικές πολιτικές, προκαλώντας προβληματισμό ως προς τη μακροχρόνια βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών και τις ενδεχόμενες διασυνοριακές επιπτώσεις. Το νέο περιβάλλον χαρακτηρίζεται από κατακερματισμό, επιβράδυνση της παραγωγικότητας και περιορισμένες προοπτικές μεσοπρόθεσμης ανάπτυξης, με ανάγκη επαναπροσδιορισμού των μακροοικονομικών στρατηγικών.
Το ΔΝΤ στην πρόσφατα δημοσιευμένη ανάλυσή του "Global Economy in Flux, Prospects Remain Dim" αναθεώρησε προς τα κάτω την πρόβλεψή του για την παγκόσμια ανάπτυξη του 2025 στο 2,8% (από 3,3%), λαμβάνοντας υπόψη τις επιδράσεις των δασμών και της αβεβαιότητας ως αρνητικά σοκ προσφοράς και ζήτησης. Τον Ιούλιο, η άρση κάποιων εμπορικών περιορισμών οδήγησε σε αναθεώρηση στο 3,0%. Η παγκόσμια ανάπτυξη προβλέπεται να φθάσει το 3,2% το 2025 και το 3,1% το 2026. Ωστόσο, σε ετήσια βάση, προβλέπεται σημαντική επιβράδυνση από 3,6% το 2024 σε 2,6% το 2025.
Παρά τα αρχικά θετικά στοιχεία από την αρχή του έτους, η οικονομική ανθεκτικότητα φαίνεται προσωρινή.
Η ενίσχυση της δραστηριότητας οφείλεται κυρίως σε προσωρινά φαινόμενα όπως η πρόωρη πραγματοποίηση εμπορικών συναλλαγών και η διαχείριση αποθεμάτων. Οι αγορές εργασίας εξασθενούν, ενώ η μετακύλιση των δασμών στις τιμές καταναλωτή γίνεται ολοένα και πιο εμφανής. Οι περιορισμοί στη μετανάστευση επιδεινώνουν τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού, κυρίως σε γηράσκουσες οικονομίες.
Ο παγκόσμιος πληθωρισμός αναμένεται να μειωθεί στο 4,2% το 2025 και στο 3,7% το 2026, με αποκλίσεις: υψηλότερο στις ΗΠΑ, χαμηλότερο σε άλλες περιοχές. Το παγκόσμιο εμπόριο προβλέπεται να αυξηθεί με βραδύτερο ρυθμό (2,9% την περίοδο 2025-26 έναντι 3,5% το 2024), λόγω της εμμένουσας κατακερματισμένης εμπορικής πολιτικής.
Οι καθοδικοί κίνδυνοι παραμένουν έντονοι: παρατεταμένη αβεβαιότητα πολιτικής, περαιτέρω προστατευτισμός, περιορισμοί στη μετανάστευση, αυξημένα κόστη δανεισμού, δημοσιονομικές πιέσεις, και χρηματοπιστωτικές αστάθειες. Επιπλέον, πιθανή διόρθωση στις μετοχές τεχνολογίας λόγω υπερεκτιμήσεων στην τεχνητή νοημοσύνη (AI) αποτελεί σημαντική απειλή για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Για την αντιστροφή της τάσης απαιτούνται συνεκτικές, αξιόπιστες και διαφανείς πολιτικές. Η ενίσχυση των εμπορικών θεσμών, η εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών, η προστασία της ανεξαρτησίας των κεντρικών τραπεζών και η επιτάχυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (εργασία, ψηφιοποίηση, θεσμική ενίσχυση) είναι κρίσιμης σημασίας για τη στήριξη της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης.
