Όπως σημειώνεται σε ανακοίνωση της ένωσης, «πρόκειται για μία ρύθμιση η οποία έρχεται σε αντίθεση με την ασφαλιστική επιστήμη και τεχνική. Βασική αρχή της ασφάλισης είναι η ασφάλιση τυχαίου, αβέβαιου και μελλοντικού κινδύνου, κινδύνου δηλαδή που δεν είναι βέβαιο ότι θα συμβεί, αλλά αποτελεί ενδεχόμενο. Στην προτεινόμενη διάταξη, από τη στιγμή που ζητείται η ασφάλιση κτισμάτων μόνο σε περιοχές πολύ υψηλής τρωτότητας ο κίνδυνος καθίσταται σχεδόν βέβαιος, καθώς είναι εξαιρετικά πιθανό να επέλθει η ζημιά. Έτσι, το πιθανότερο είναι οι συγκεκριμένοι κίνδυνοι να μην κριθούν ασφαλίσιμοι και να μην υπάρξει ασφαλιστική εταιρία πρόθυμη να αναλάβει τον κίνδυνο. Αλλά ακόμη και σε περίπτωση που η ασφαλιστική επιχείρηση – μετά την απαραίτητη διαδικασία εκτίμησης και τιμολόγησης – αναλάβει τον κίνδυνο, το ασφάλιστρο που θα ζητηθεί θα είναι υψηλό και κατά πάσα πιθανότητα μη προσιτό.»
Η ΕΑΕΕ διατύπωσε σοβαρές ενστάσεις επί της συγκεκριμένης διάταξης στο στάδιο της διαβούλευσης και κατέθεσε τις απόψεις και προτάσεις της προς το αρμόδιο υπουργείο.
Οι προτάσεις της αφορούν μεταξύ άλλων
(α) στις οριζομένες στο σχετικό άρθρο περιοχές,
(β) στην επέκταση σε κτίρια υφιστάμενα και νεόδμητα,
(γ) στον διαρκή έλεγχο εκ μέρους της Πολιτείας για ασφαλιστήριο συμβόλαιο σε ισχύ και
(ε) στην ανάγκη για την προσθήκη εξουσιοδοτικής διάταξης, που θα δίδει περιθώρια να επιλυθούν στο μέλλον επιμέρους τεχνικά θέματα.
