Συγκεκριμένα τον Μάιο του 2023, η πληρότητα στα ξενοδοχεία της χώρας ανήλθε σε 53% από 47% που ήσαν το 2022 και τον Οκτώβριο του 2023 η πληρότητα έφτασε το 49% από 44% που ήταν το 2022.
Εστιάζοντας στα σημαντικότερα συμπεράσματα της έρευνας, στην οποία αποτυπώνονται όλα τα βασικά μεγέθη που συνθέτουν την οικονομική πραγματικότητα για το ελληνικό ξενοδοχείο σήμερα τονίζονται εξής:
Παρατηρείται σταθερή εικόνα στους μήνες λειτουργίας των εποχικών ξενοδοχείων -κατά μέσο όρο 5,7 μήνες το 2023, με 5,6 μήνες το 2022 - ενώ παρουσιάζεται και ομοιογένεια ανάμεσα στις κατηγορίες.
Καταγράφεται αύξηση στη μέση πληρότητα των ξενοδοχείων κατά τους μήνες Μάιο (53% το 2023 από 47% το 2022) και Οκτώβριο (49% το 2023 από 44% το 2022) γεγονός που αποτυπώνει την προοπτική επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου. Το ίδιο συμπέρασμα ενισχύεται και από το γεγονός πως τους μήνες Μάιο και Οκτώβριο, σημειώνεται αύξηση της μέσης τιμής διάθεσης δίκλινου δωματίου κατά περίπου 11% μεταξύ των ετών 2023 και 2022.
Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο παράμετροι. Πρώτον, σε ετήσια βάση τα μισά δωμάτια του ελληνικού ξενοδοχειακού δυναμικού διατέθηκαν σε τιμή κάτω των 130 ευρώ και δεύτερον, κατά τους μήνες Μάιο και Οκτώβριο η αυξημένη πληρότητα αφορά κυρίως στα ξενοδοχεία των μεγαλύτερων κατηγοριών, ενώ παραμένει χαμηλή για τα ξενοδοχεία ενός (Μάιος 28%, Οκτώβριος 20%) και δύο αστέρων (Μάιος 39%, Οκτώβριος 31%).
Ο τζίρος των ξενοδοχείων το 2023 αυξήθηκε κατά 23% σε σχέση με το 2022 και έφτασε τα 10,5 δισ. ευρώ. Η αύξηση αυτή διαφοροποιείται αισθητά ανάμεσα στα ξενοδοχεία συνεχούς (+ 9,4%) και εποχικής (+27,4%) λειτουργίας.
Η απασχόληση αυξήθηκε κατά 12,6% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά και ξεπέρασε τις 208.000 θέσεις εργασίας.
Η αύξηση του τζίρου και της απασχόλησης συνδέεται και με επενδύσεις των ξενοδόχων που για το 2023 ανήλθαν συνολικά σε €761 εκατ. (7% επί του τζίρου) και κυμάνθηκε στα ίδια επίπεδα με πέρθσι ενώ το 13% αυτών αφορούσε δράσεις βιωσιμότητας.
Τέλος σε ό,τι αφορά τα προβλήματα των ξενοδοχείων, όπως καταγράφονται στην έρευνα, παραμένουν η εύρεση προσωπικού, το κόστος της ενέργειας και συνολικά το λειτουργικό κόστος, η μειωμένη πληρότητα εκτός των μηνών αιχμής και ο ανταγωνισμός από τα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης.
