Η εμπιστοσύνη προϋποθέτει  κοινούς στόχους

Η εμπιστοσύνη προϋποθέτει κοινούς στόχους

Κάθε κρίση έρχεται στην ζωή μας απρόσμενα κι απρόσκλητα, μας βγάζει από την ζώνη ασφαλείας μας, καταργεί τα όρια που μας περιόριζαν, και μας αναγκάζει να αντιμετωπίσουμε έναν καινούργιο κι αβέβαιο κόσμο.
02.03.2021

Βασική αντίδραση -στηριγμένη στο ενστικτο επιβίωσης- είναι η καταπολέμιση του φόβου για το τι κρύβει το αύριο. Υπάρχουν βέβαια στάδια πριν καθένας από εμάς αποφασίσει να παραιτηθεί ή να… μεγαλουργήσει, κάνοντας το ζητούμενο «άλμα πίστης». Στη φάση αυτή όσο ανησυχεί ένας που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, άλλο τόσο βλέπει τη ζωή του να γκρεμίζεται ένα στέλεχος, στην ιδέα ότι θα χάσει τη θέση του από έναν αλγόριθμο. 

Βέβαια δεν είναι όλα επίπεδα. Αυτό ήρθε να μας υπενθυμίσει ο COVID_19.

Και επειδή «πατήρ πάντων πόλεμος» δύο είναι τα όπλα για να κερδηθεί αυτή η μάχη. Το πρώτο είναι η Τεχνολογία, γιατί χωρίς τεχνολογική υπεροχή –κακά τα ψέματα- κανείς δεν μπορεί να βγει νικητής, το δεύτερο όμως είναι η εμπιστοσύνη. Και αυτή δεν αγοράζεται με ευρώ, δολάρια, ή bitcoins. 

 Στην Ευρωπαϊκή ‘Ενωση μείναμε 27. Η αποχώρηση της Βρετανίας άνοιξε μια τρύπα της τάξης των €7 δισ. σε ετήσια βάση, η οποία θα πρέπει να καλυφθεί, ώστε να μπορέσει να αποπληρωθεί το γιγάντιο πρόγραμμα, από το οποίο η Ελλάδα θα λάβει €32 δισ. για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας. Από αυτά τα €17,8 δισ. θα είναι επιχορηγήσεις και θα κατευθυνθούν σε δημόσια έργα, τα €12,7 δισ., θα δωθούν ως δάνεια για ιδιωτικά έργα, τα οποία οι τράπεζες θα μοχλεύσουν με επιπλέον €17 δισ. Ταυτόχρονα θα επιχειρηθεί μια στροφή σε δράσεις, όπου ο παράγοντας κοινωνία και περιβάλλον, θα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των επενδύσεων, καθώς τα παραπάνω κονδύλια θα χρησιμοποιηθούν για την πράσινη μετάβαση (37%), τον ψηφιακό μετασχηματισμό (20%) που οδηγεί στην αλλαγή του επιτελικού κράτους, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή (διάβαζε επιδόματα) και τον οικονομικό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων (διάβαζε αλλαγή κλίμακας). 

Η ΕΕ χρηματοδοτείται κυρίως από «ιδίους πόρους». Πρόκειται για έσοδα που ανατίθενται στην Ένωση για τη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού της και τα οποία προέρχονται αυτόματα, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω λήψη αποφάσεων από τις εθνικές αρχές. Αυτά συμβάλλουν στο 90% του προϋπολογισμού, ενώ τα υπόλοιπα έσοδα προέρχονται από άλλες πηγές. Στους πόρους αυτούς περιλαμβάνονται οι Εθνικές συνεισφορές που υπολογίζονται με βάση το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα, και καλύπτουν το 67% του προϋπολογισμού, μέρος του ΦΠΑ που εισπράττεται στα κράτη μέλη και δασμοί, που επιβάλλονται στα εξωτερικά σύνορα της ενιαίας αγοράς και συνεισφέρουν το 13% του προϋπολογισμού. 

Η υποχρέωση αποπληρωμής του δανεισμού της Επιτροπής για την πανδημία επανέφεραν την ανάγκη μεταρρύθμισης του συστήματος εσόδων. Για την αποπληρωμή του δανεισμού της ΕΕ, εξετάζεται η θέσπιση 5 νέων πόρων: από μη ανακυκλωμένα απορρίμματα πλαστικών συσκευασιών, από την επέκταση στην αεροπορία και τη ναυτιλία των φόρων καυσαερίων, ένας μηχανισμός προσαρμογής συνόρων άνθρακα, ένας πανευρωπαϊκός ψηφιακός φόρος και ένας φόρος στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Η εισαγωγή νέων πηγών εσόδων συνολικής αξίας περί τα €90 δισ. ετησίως, θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στη διασφάλιση υψηλής πιστοληπτικής ικανότητας για έκδοση ομολόγων από την Επιτροπή. 

 Από αυτές τις εισφορές ο ψηφιακός φόρος, και ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών– συναντούν μεγάλες αντιδράσεις. Ωστόσο, ακόμη και χωρίς την καθιέρωση του τελευταίου, η Επιτροπή εκτιμά ότι εισαγωγή των υπολοίπων θα αυξήσει τα έσοδα κατά €50 δισ. ετησίως. 

Λεφτά μπορούν να βρεθούν. Κι αν είσαι τυχερός..